myosotis pisze:Więc jaki kierunek wybrać? Każdy mówi o studiach technicznych itc. ale jak ktoś jest po humanie tak jak ja np. to okazuje się, że większość kierunków odpada: prawo(nie) administracja(nie) pedagogika (też nie) więc co wybrać, żeby w przyszłości była szansa na znalezienie pracy?

kasiuńcia pisze:Ja jestem po bardzo popularnej pedagogice specjalnej, co było błędem patrząc z perspektywy czasu...Namnożyło się sporo pedagogów, szczególnie w ostatnich latach.
Teraz ciągnie mnie do drugiego kierunku, chociaż niekoniecznie mnie samą, raczej z musu-bezpieczeństwo wewnętrzne, ale to tylko z racji zawodu. Choć obecnie to jest właśnie bardzo popularny kierunek studiów, można by powiedzieć, że modny.
Osobiście uważam, że powinno się studiować, to co sprawia przyjemność, z czego będzie nam się chciało czytać tony książek i pisać szereg prac i tą najważniejszą: Końcową.
Nigdy nie poszłabym na fizykę, chemię, bo po prostu nie pociąga mnie w tych kierunkach nic, nawet jeśli są rzadko wybierane i osób kończących takie ciężkie studia jest zbyt mało na skalę roku.
Męczenie się z czymś 3 lub dwa lata dla idei, lub dla kogoś uważam za zmarnowanie czasu. Można być dobrym tylko w tej dziedzinie, którą się naprawdę lubi uprawiać.
To taka rada dla przyszłych żaków, ponieważ ja akurat źle wybrałam, kierując się tylko wizją zawodu wyuczonego, którego i tak nie wykonuję i wykonywać nigdy nie będę.


edit: Co do postu koleżanki niżej, pielęgniarstwo musi być zawodem dla kogoś z powołaniem, na siłę w tej materii nie da się zrobić nic. Ja do dziś żałuję, że zrezygnowałam z weterynarii-to było moje powołanie i zaprzepaściłam szansę, a dziś bym ją kończyła...Cóż.
Dlatego pamiętajcie, w wyborze kierunku studiów kierujcie się też sercem, a nawet powiedziałabym: przede wszystkim sercem